Tien jaar geleden was het niet voor te stellen dat studenten externe hulp in schakelde bij het schrijven van hun scriptie. De studiedruk ligt tegenwoordig enorm hoog en door het internet is externe hulp erg laagdrempelig geworden. Zo laten tienduizenden studenten jaarlijks hun scriptie nakijken op taal en spelling. Nog eens duizenden studenten schakelen online begeleiding in of laten zelfs stukken schrijven.
Is externe hulp wel toegestaan?
Vroeger stonden universiteiten en hbo-instellingen hier erg sceptisch tegenover. Een hoger “kopen” was fraude. Nu ligt het iets genuanceerder.
De afgelopen tijd is er echter veel veranderd in de commerciële scriptiehulp. Zo ligt de focus niet meer op het verbeteren van een scriptie, maar op het leren van vaardigheden. Na het laten nakijken van een scriptie is de student dus ook nog een stuk slimmer geworden. Vaak hebben ze taalvaardiger geworden of begrijpen ze nu onderzoeksmethoden die ze eerst niet onder de knie hadden.
Het laten schrijven van een scriptie of een gedeelte hiervan is uiteraard nog steeds fraude. Maar je laten helpen om je eigen onderzoek en ideeën beter uit de verf laten komen is geaccepteerd en wordt door veel universiteiten zelf aangemoedigd.
Waarom is het laten nakijken van scripties zo populair?
De meest populaire dienst onder studenten is het laten nakijken op taal. Studenten begrijpen de materie in hun scriptie erg goed, maar hebben moeite met het verwoorden hiervan. Ook willen studenten niet dat de lezer van een scriptie wordt afgeleid door taalfoutjes.
De meeste bureaus focussen op het verbeteren van taalfouten, spelling, grammatica, interpunctie, structuur en logica. Dit wordt deels direct aangepast en op plekken waar grote wijzigingen nodig zijn (bijv. structuur) wordt de student op weg geholpen met feedback.
Daarnaast is dit de laatste kans voor een student om wat van taal op te steken voordat ze met hun carrière beginnen.
Zet deze trend door?
Er is nog geen signaal dat onderwijsinstellingen soortgelijke diensten aan gaan bieden als de commerciële partijen. Daar is simpelweg niet de mankracht voor. Een samenwerking tussen onderwijs en commerciële partijen zou een mooie stap zijn om onderwijs en externe hulp op elkaar af te stemmen, maar tot op heden wordt dit weinig gedaan.
